قصه ی من آواز تکراری دل توست

همان قصه ی همیشگی تماشای آرزوها

و عذابی که هر روز درش غرق می شوم و به روی ماه نمی آمرم

انگار نه انگار که ستاره ها آسمانم را ترک کرده اند

درین حوض  کوجک دل بی تو بی ماه بی انکار که تاریک باید

پشت سرت هوایی است که از بودن بی وجودت خفه می شود و سوسوی چراغ چشم هایت نور را از خواب بیدار

می کند

نظرات شما عزیزان:

ملیکا

ساعت6:47---11 آذر 1391

سلام... اینا نوشته های خودتن؟
بابا شاعر...
تو که از ما نویسنده تری!
ok

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: